By poz­nać piękno duszy pot­rze­ba czasu...

Ludzie są istotami, które czy chcą czy nie, popełniają błędy.
Błędy są koniecznością w naszym życiu. Nie unikniemy ich. Dzięki nim możemy uczyć się świata nie tylko "tego dobrego". Każdy błąd ma swoje konsekwencje...

Czasami ludzie gubią się w tym, co się dzieje w okół nich.
Czasami sytuacja wymyka im się spod kontroli.
Czasami boją się tego co będzie.
Cza­sami podświado­mie prag­ną, aby ktoś poz­nał naj­skryt­sze myśli i uczu­cia,
naj­le­piej bez pot­rze­by wymawiania ich na głos.

Czasami...

Czasami ludzie tak bardzo czegoś pragną, że chcą tego na siłę...

...Tak bardzo pragną bliskości, zrozumienia, bezpieczeństwa, miłości, że codzienność staje się okrutna.
I wtedy człowiek popełnia błąd. Próbuje wygrać z czasem. Ściga się o każdą jego sekundę.
Łapie garściami uczucia. Chce więcej i więcej! Nie dopuszcza do siebie myśli, że chwila ma swój koniec. "Niech to trwa wiecznie" - powtarza w myślach. Daje od siebie więcej niż może... i nagle gaśnie.
Wypala się. Staje się obojętny, choć gdzieś w duszy nadal pragnie.
Szczęście ucieka a człowiek rani drugiego człowieka.

   "Ludzka obojętność przyp­ra­wia Cię o dreszcze. Te puste oczy, jeśli nigdy ich nie widziałeś, nie żałuj. Nie raz żegnałeś kogoś, ludzie od nas odchodzą przy­wyk­nij. Mówią, że do wszystkiego trzeba mieć umiar, a trzymali się przeszłości, tak mocno jak dziecko przytula misia i umarli z przedawkowania wspomnień. Potrzeba czasu, by serce mogło spróbować się posklejać..."